آخرین وضعیت فوق سنگین ایران پس از مصدومیت/ یوسفی چه زمانی برمی‌گردد؟

علیرضا یوسفی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آخرین وضعیتش پس از مصدومیت و جراحی زانویش گفت: خدا را شکر شرایط خوبی دارم. پس از جراحی تمرینات سبک را انجام دادم و روند درمانم به خوبی پیش می‌رود به طوری که با پای جراحی شده هم می‌توانم وزنه سبک بزنم. زانوی من از سه ماه قبل از مسابقات جهانی آسیب دیده بود. مینیسک هم پاره شده و ACL هم آسیب دیده بود اما پاره نشده بود. در نهایت با تصمیم پزشکان زانوی من جراحی شد. فعلاً باید مراحل درمانی را پشت سر بگذارم.

وی گفت: هر روزی که پزشکان نظر بدهند کار را شروع و خیلی زود خودم را به مرز آمادگی می‌رسانم. قطعاً هدفم این است که پرقدرت‌تر از همیشه برگردم. در حال حاضر با توجه به درمان‌های صورت گرفته روی زانویم، یک ماه از برنامه خودم جلو هستم و منتظرم تا دوره نقاهتم به پایان برسد. فکر می‌کنم اواسط تیرماه بتوانم تمرینات را شروع کنم.

ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران با اشاره به مسابقات جهانی گفت: مسابقات جهانی یکی از مهمترین مسابقات پیش رو وزنه‌برداری است؛ من در حال حاضر روند درمانی‌ام خوب پیش می‌رود اما باید با احتیاط کار را شروع کنم. همه هدفم این است که با همه توان به میدان بیایم اما باید احتیاط کنم و عجله‌ای هم ندارم. اگر خدای نکرده دوباره مصدوم شوم ماه‌ها از تمرینات عقب می‌افتم به همین خاطر ریسک نمی‌کنم.

یوسفی حضور در مسابقات جهانی نروژ را مهم‌ترین هدف خود قرار داد و گفت: تمام هدفم این است که در ترکیب تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی نروژ باشم اما همه چیز بستگی به نظر پزشکان دارد. امیدوارم روند درمانی‌‎ام و شرایط تمرینی‌ام خوب پیش برود تا سرمربی تیم ملی نظر مثبتی روی من داشته باشم و در جمع ملی‌پوشان قرار بگیرم.

ملی‌پوش وزنه‌برداری ایران تأکید کرد: وزنه‌برداری یک رشته پرخطر است و برای اینکه بتوانیم وزنه را مهار کنیم ممکن است آسیب دیدگی‌های زیادی را تجربه کنیم. با این حال من همه تلاشم را می‌کنم که در لیست تیم ملی برای مسابقات جهانی نروژ حضور داشته باشم اما در کنار مسابقات جهانی، بازی‌های آسیایی ناگویا هم پیش رو داریم که تمام توانم را به کار می‌گیرم که در این دو مسابقه حضور داشته باشم.

یوسفی تأکید کرد: من در مسابقات جهانی بحرین در یک ضرب هم می‌توانستم رکورد بهتری ثبت کنم و حتی نظر سرمربی تیم این بود که با وزنه‌های بالاتر شروع کنم، اما استرس و نگرانی خودم باعث شد رکورد پایین‌تری بزنم. الان تمام تلاشم این است که پس از پایان دوره نقاهت، در یک ضرب هم بیشتر تلاش کنم و امیدوارم بعد از مصدومیتم بتوانم با قدرت برگردم.