به گزارش خبرنگار مهر، گروه استانها: محمد صادق آزادی مجری و تهیه کننده رادیو در صدا و سیمای کهگیلویه و بویراحمد، است.
وی با صدا زندگی کرده و برنامههایی ماندگاری در کارنامه خود ثبت کرده است، همزمان در تلویزیون نیز فعالیت دارد، اما همچنان رادیو را خانهی اول خود میداند.
به مناسبت چهارم اردیبهشت روز رادیو، او درباره تجربهها، دغدغهها و جایگاه رادیو دنا با خبرنگار مهر در استان کهگیلویه و بویراحمد به گفتگو نشسته است.
لطفاً خودتان را معرفی بفرمائید و از آغاز راهتان در رادیو بگویید.
محمدصادق آزادی، متولد ۱۳۶۵ دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم ارتباطات از دانشگاه صداوسیما است.
فعالیت حرفهای من در رسانه از سال ۱۳۸۶ با رادیو دنا آغاز شد. از همان ابتدا علاقه زیادی به کار با صدا داشتم و رادیو برایم جذابترین رسانه بود؛ رسانهای که بیواسطه، صادق و بسیار انسانی است.
در رادیو چه مسئولیتهایی بر عهده داشتید؟
در طول این سالها بهعنوان گزارشگر، گوینده و تهیهکننده در رادیو دنا فعالیت کردهام. این تنوع باعث شد شناخت دقیقتری از چرخه تولید برنامه به دست بیاورم و بهتر بتوانم ارتباط مؤثری با مخاطب برقرار کنم.
دستاوردها و افتخارات شما در این حوزه چه بودهاند؟
در جشنوارههای مختلفی مثل «کتاب و رسانه»، «میراث و رسانه»، «ققنوس»، «صدای بیداری»، «کتاب خوان و رسانه»، «آیین سخن»، «چلچراغ» و «زیارت» بهعنوان تهیهکننده برگزیده معرفی شدم.
البته افتخار اصلی برای من این است که محتوای مؤثر تولید کنم و مخاطب احساس کند دیده و شنیده میشود.
جایگاه رادیو دنا را در میان رسانههای استانی چگونه میبینید؟
رادیو دنا برای مردم کهگیلویه و بویراحمد فقط یک رسانه نیست؛ صدای مردم و بازتابدهندهی فرهنگ، زبان، سنتها و دغدغههای آنان است.
این رادیو توانسته در بحرانها، رویدادهای اجتماعی، و آئینهای بومی کنار مردم باشد. حضور فعال در حوزه مستندسازی بومی هم یکی از ویژگیهای شاخص رادیو دناست.
شما علاقه خاصی به مستندسازی رادیویی دارید. دلیلش چیست؟
مستند رادیویی ترکیبی از روایت، تحقیق و حس است. این قالب به ما اجازه میدهد زندگی آدمها را روایت کنیم، صداهای نشنیده را بازتاب دهیم و مسائل را با نگاهی عمیقتر بررسی کنیم. واقعگرایی و تخیل همزمان در مستندسازی رادیویی اتفاق میافتد، و این برای من بسیار جذاب است.
در کنار رادیو، در تلویزیون هم فعالیت دارید. چطور این دو را در کنار هم مدیریت میکنید؟
در تلویزیون بهعنوان مجری و تهیهکننده فعال هستم، ولی رادیو همیشه برایم اصیلتر و عمیقتر بوده. تلویزیون تصویر میسازد، اما رادیو تخیل را به پرواز درمیآورد. رادیو یک رابطه صمیمی و درونی با مخاطب برقرار میکند که بیبدیل است.
و اگر بخواهید رادیو را فقط در یک جمله تعریف کنید؟
رادیو برای من یعنی نفس کشیدن با صدا؛ یعنی زندگی کردن در سکوتی که پر از معنا و حرف است.
سخن پایانی؟
امیدوارم نگاه به رادیو در سطح ملی و استانی جدیتر شود، چون هنوز هم رادیو میتواند تریبون مردم، بازوی فرهنگسازی و همراه واقعی جامعه باشد.
نظر شما