به گزارش خبرگزاری مهر، گروه جامعه: در سال‌های اخیر، مشارکت بخش خصوصی در پروژه‌های شهری به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های کلیدی توسعه پایدار شهرها مطرح شده است. شهر تهران نیز به‌عنوان بزرگ‌ترین کلان‌شهر کشور، تلاش دارد با جذب سرمایه‌های بخش خصوصی و مشارکت شهروندان، گامی مؤثر در راستای حل مسائل مهمی چون مسکن، اشتغال و توسعه زیرساخت‌های شهری بردارد. این روند نه‌تنها می‌تواند به شکوفایی اقتصادی منجر شود، بلکه با اجرای مدل‌های جدید مشارکتی، زمینه‌ساز افزایش اعتماد عمومی و کاهش وابستگی به منابع دولتی خواهد بود.
درباره موضوعات مختلف در این راستا و و جذب سرمایه برای شهرداری با نوید خاصه باف مدیرعامل سازمان سرمایه‌گذاری و مشارکت‌های مردمی شهرداری تهران به گفتگو نشستیم که جزئیات آن به شرح ذیل است؛
میزان جذب سرمایه سال گذشته توسط سازمان شما چقدر بود و چه عواملی می‌تواند موجب جذب سرمایه‌های بخش خصوصی و استفاده بهتر از آن در پروژه‌های شهری شود؟
سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف شهری می‌تواند به رشد و شکوفایی اقتصادی کمک کند، به شرطی که استراتژی‌های صحیح برای جذب سرمایه و مشارکت مردم در این فرایند طراحی و اجرا شود
سال گذشته، جمع سرمایه بخش خصوصی تقریباً به ۶ همت رسید و این خارج از دارایی‌های خودمان است. معمولاً ما این میزان را ضرب در دو می‌کنیم، اما در برخی موارد، شرایط متفاوت است. برای مثال، اگر پروژه‌هایی مانند زباله‌سوز و بوستان آزادی به قرارداد برسند، این دو پروژه وارد دارایی‌های شهر می‌شوند و تبدیل به سرمایه‌های بخش خصوصی خواهند شد. برنامه ما این است که امسال بتوانیم حداقل ۵۰ همت جذب سرمایه کنیم که این امر به حوزه تولید کمک زیادی خواهد کرد.
وقتی از سرمایه‌گذاری برای تولید صحبت می‌کنیم، منظور این نیست که لزوماً باید محصول فیزیکی تولید شود. تولید می‌تواند به معنای تولید دانش، خدمات یا حتی ایده‌های نو باشد. اگر شما خدمتی را تولید کنید و به شهروندان ارائه دهید، این نیز نوعی تولید به حساب می‌آید.
در سال جاری، با نام‌گذاری‌هایی که انجام شده و همراهی شورای محترم اسلامی شهر تهران، دوستان با نگاه ویژه‌ای به این موضوع توجه دارند و در حمایت از آن تلاش می‌کنند. لایحه‌ای نیز به زودی، احتمالاً در روز یکشنبه، در صحن شورا مطرح خواهد شد که به میزان اختیارات ما برای استفاده بهتر از سرمایه‌های بخش خصوصی و تسهیل سرمایه‌گذاری در پروژه‌ها می‌افزاید.
نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم، سرمایه‌گذاری‌های خرد مردم است. این موضوع نیاز به توجه ویژه دارد، زیرا ممکن است در سطح شهرداری، سرمایه‌گذاری‌ها از ۱۵۰ میلیارد تومان عبور کند و در این صورت باید تمهیدات مناسبی اندیشیده شود تا مردم را در پروژه‌های اقتصادی مشارکت دهیم. مردم ما همیشه در صحنه بوده‌اند و در هر شرایطی حاضر به کمک به وطنشان هستند، حتی در کشورهایی دیگر. این نکته را من خودم در بسیاری از صحنه‌ها شاهد بودم و باورم نمی‌شد که این افراد با این عشق و علاقه به کشورشان کمک می‌کنند.
متأسفانه، سرمایه‌گذاری‌های مردم در برخی از پروژه‌ها با شکست‌هایی مواجه شد. به‌ویژه در بازار بورس که گاهی اوقات به‌عنوان ویترین اقتصاد کشور شناخته می‌شود، اتفاقاتی افتاد که به سرمایه‌گذاران آسیب وارد کرد. در برخی از بخش‌ها، با ایجاد یک تقاضای کاذب در بازار ارز و طلا، شاهد نوسانات شدید قیمت‌ها بودیم. این وضعیت هیچ گونه تولید یا ارزش افزوده‌ای ایجاد نکرد، بلکه تنها باعث افزایش تقاضای کاذب شد. این نوسانات قیمت‌ها زندگی مردم را تحت تأثیر قرار داد، اما خوشبختانه روند احیای بازار در حال شروع است.
این موضوعات نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مختلف شهری می‌تواند به رشد و شکوفایی اقتصادی کمک کند، به شرطی که استراتژی‌های صحیح برای جذب سرمایه و مشارکت مردم در این فرایند طراحی و اجرا شود.
چطور می‌توان با مشارکت مردم در پروژه‌های اقتصادی، ارزش افزوده ایجاد کرد و مشکلات اجتماعی مثل مسکن و اشتغال را حل کرد؟
شهرداری تهران با مشارکت مردم در محلات، پروژه‌های اقتصادی راه‌اندازی می‌کند که علاوه بر اشتغال‌زایی، هزینه مسکن را کاهش می‌دهد. با این روش‌ها، قیمت مسکن در تهران می‌تواند به حدود ۶۰ میلیون تومان کاهش یابد و به توسعه اجتماعی کمک کند
امروز باید در کنار هم بنشینیم و پروژه‌های جذابی تعریف کنیم که بتوانند فراتر از سود بانکی و در حد تورم برای مردم سود و ارزش افزوده ایجاد کنند. اگر بتوانیم این کار را انجام دهیم و اعتمادسازی کنیم، مردم به این روش‌ها خواهند پیوست. در دنیا مدل‌های مالی موفقی وجود دارد که می‌توان با اقتباس از آنها و با تدبیر و درایت، مدل‌هایی طراحی کرد که مردم را در پروژه‌های اقتصادی شرعی شریک کنیم.
برای مثال، در طرح‌هایی که من در نظر دارم، می‌توانیم در سطح محلات با خود مردم همان محله مشارکت داشته باشیم. شهرداری با مردم همان محله در ایجاد پروژه‌های اقتصادی مشارکت می‌کند که علاوه بر جنبه‌های مالی و اقتصادی، قطعاً دستاوردهای اجتماعی مهمی نیز خواهد داشت. در این طرح‌ها، اشتغال‌زایی و توسعه اجتماعی به‌طور همزمان تحقق می‌یابد.
متأسفانه در حال حاضر بخش تولید به‌ویژه در حوزه مسکن دچار آسیب‌های زیادی شده است. حتی اکنون نیز در بحث مسکن، شهرداری تهران تنها یک سازمان نیست بلکه عضوی از یک کار بزرگ در شهرداری است که به‌دست خود شهردار هدایت می‌شود. یکی از مهم‌ترین بخش‌های این کار بزرگ، بحث مسکن مردم است. مسکن را با روش‌های مختلف در حال تبدیل به واحدهای کوچک‌تری می‌کنیم. میانگین قیمت مسکن در تهران اکنون به ۱۱۰ میلیون تومان رسیده است، اما با استفاده از این روش‌ها، می‌توانیم قیمت‌ها را به حدود ۶۰ میلیون تومان کاهش دهیم. یعنی حتی اگر میانگین قیمت مسکن ۱۰۰ میلیون تومان باشد، می‌توان پروژه‌هایی تعریف کرد که حداقل قیمت مسکن در آنها به ۵۰ یا ۶۰ میلیون تومان برسد.
این موضوع به‌ویژه برای جوانانی که می‌خواهند خانواده تشکیل دهند، بسیار تأثیرگذار است.
چگونه می‌توان با پس‌اندازهای کوچک، در آینده صاحب یک ملک شد و از ریسک‌های سرمایه‌گذاری‌های دیگر مانند طلا جلوگیری کرد؟
جوانان می‌توانند به‌جای خرید طلا، با سرمایه‌های کوچک وارد بازار مسکن شوند. در مدل «نهضت ملی مسکن»، افراد می‌توانند مساحت‌های کوچک‌تر یا زمین را به صورت توکنیزه خریداری کرده و با گذر زمان و افزایش ارزش آنها، به تدریج صاحب خانه شوند
در حال حاضر، جوانان تحصیل‌کرده و تازه‌وارد به بازار کار در بسیاری از مواقع با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کنند. برای مثال، فردی که تازه وارد بازار کار شده و هنوز توانایی پس‌انداز کردن در حد زیاد را ندارد، ممکن است بخواهد مقدار کمی از درآمد خود را پس‌انداز کند. حالا، فرض کنید این فرد قصد دارد ۱۰ میلیون تومان پس‌انداز کند. برای یک فرد معمولی با وضعیت فعلی اقتصادی، این مبلغ ممکن است خیلی قابل توجه نباشد، اما برای کسی که هنوز در مرحله ساختن آینده مالی خود است، شاید به عنوان یک هدف مالی کوچک اما قابل دست‌یابی تلقی شود.
اگر قیمت خانه در بازار ثابت بماند و شرایط اقتصادی تغییر نکند، شاید برخی افراد فکر کنند که خرید طلا به عنوان یک سرمایه‌گذاری مناسب باشد. البته باید به این نکته توجه کرد که خرید طلا همواره با ریسک‌هایی همراه است. طلا ممکن است به راحتی گم شود، دزدیده شود یا حتی در بازار با نوسانات قیمتی روبه‌رو شود. بنابراین، انتخاب طلا به عنوان یک روش سرمایه‌گذاری ممکن است چندان ایده‌آل نباشد.
پیشنهاد من این است که به جای سرمایه‌گذاری در طلا، می‌توان به سمت سرمایه‌گذاری در بخش مسکن رفت، به ویژه با استفاده از مدل‌های نوین سرمایه‌گذاری مانند «نهضت ملی مسکن». در این مدل، به جای خرید یک واحد مسکونی کامل، می‌توان مساحت زمین یا واحدهای کوچک‌تر را به صورت توکنیزه خریداری کرد. این کار به افراد اجازه می‌دهد که با سرمایه‌های کوچک‌تر هم در بازار مسکن حضور داشته باشند. این واحدهای کوچک‌تر می‌توانند به عنوان یونیت‌های سرمایه‌گذاری عمل کنند که در طول زمان و با توجه به تورم، ارزش آنها افزایش یابد.
این نوع سرمایه‌گذاری به افراد این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به پس‌انداز مبلغی بزرگ، به تدریج به مالکیت یک واحد مسکونی برسند. همچنین، از آنجا که این سرمایه‌گذاری‌ها به صورت توکنیزه هستند، می‌توانند در بازارهای مختلف معامله شوند و به این ترتیب فرد می‌تواند در آینده با فروش این توکن‌ها به مبلغ بالاتر، به سرمایه‌گذاری خود ارزش افزوده بدهد.
برای مثال، فرد می‌تواند ۵ واحد از این سرمایه‌گذاری مسکن را خریداری کند. پس از ۳ یا ۴ سال، این سرمایه‌گذاری‌ها به طور قابل توجهی ارزشمندتر می‌شوند و فرد می‌تواند از طریق فروش آنها یا تبدیل آنها به واحدهای مسکونی، خود را صاحب خانه‌ای در آینده کند. این روش به افراد کمک می‌کند تا از روند رو به رشد بازار مسکن بهره‌برداری کنند، بدون اینکه نیاز به مقدار زیادی پول نقد برای خرید یک ملک کامل داشته باشند.
چه عواملی می‌توانند باعث تحول و رونق صنعت ساختمان در کشور شوند و چگونه می‌توان از این ظرفیت برای حل مشکلات اقتصادی و اشتغال استفاده کرد؟
نهضت ملی مسکن با جذب سرمایه‌های خرد مردمی، به حل بحران مسکن و رونق اقتصادی کمک می‌کند. این طرح با مدل‌های نوین، پروژه‌ها را سریع‌تر تکمیل و دسترسی به مسکن را تسهیل می‌کند
در کشور ما، صنعت ساختمان بین ۳۵ تا ۴۰ درصد از اقتصاد را تشکیل می‌دهد و به همین دلیل، هرگونه تغییر یا طرح جدید در این حوزه می‌تواند تأثیرات زیادی بر اقتصاد کشور داشته باشد. زمانی که طرح‌های بزرگ مانند نهضت ملی مسکن آغاز می‌شود، فرصت‌های زیادی برای بهره‌برداری از این صنعت ایجاد می‌شود. هدف اصلی این طرح، جمع‌آوری سرمایه‌های خرد مردمی در قالب سرمایه‌گذاری در پروژه‌های مسکونی است. این مدل به افراد این امکان را می‌دهد که به جای سرمایه‌گذاری در سکه یا دارایی‌های غیر مولد، سرمایه‌های خود را در واحدهای مسکونی تبدیل کنند که در آینده نه تنها به‌عنوان دارایی، بلکه به‌عنوان خانه‌ای برای زندگی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
در این راستا، با آغاز نهضت ملی مسکن، نه تنها موضوع اشتغال حل خواهد شد بلکه به رشد بیشتر صنعت ساختمان کمک می‌شود که سهمی ۴۰ درصدی از اقتصاد کشور را در بر خواهد گرفت. به عبارت دیگر، در کنار حل بحران مسکن، اقتصاد کشور هم به سمت رونق و پویایی پیش می‌رود.
با این حال، برای تحقق این هدف، محدودیت‌ها و قوانین بالادستی وجود دارد که باید رعایت شوند و مجوزهای خاصی برای این پروژه‌ها مورد نیاز است. مدل‌های مختلفی برای اجرایی شدن این طرح طراحی شده و تقریباً نهایی‌سازی شده‌اند. یکی از راهبردهای اصلی برای شروع این پروژه، مذاکره با نهادهای اقتصادی کشور است. به جای درخواست مجوزهای بزرگ و پیچیده که ممکن است با چالش‌های زیادی مواجه شود، پیشنهاد می‌شود که ابتدا یک پروژه پایلوت کوچک اجرایی شود تا از این طریق تجربه کسب شود و از شفاف‌سازی و نظارت نهادهای متولی برای سرعت بخشیدن به فرآیند صدور مجوز استفاده گردد. این رویکرد به‌ویژه در مرحله اولیه کمک می‌کند که از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود و پروژه به صورت گام به گام و با مدیریت دقیق‌تر پیش برود.
در این طرح، به‌ویژه مدل‌هایی وجود دارند که ممکن است تعداد واحدهای مسکونی موجود در یک پروژه به طور قابل توجهی افزایش یابد. این مدل‌ها می‌توانند شامل تقسیمات دقیق و مبتنی بر نیازهای منطقه‌ای و جمعیتی باشند. این روش‌ها نه تنها کمک می‌کنند که پروژه‌های مسکونی سریع‌تر تکمیل شوند، بلکه باعث می‌شوند که دسترسی به مسکن برای اقشار مختلف جامعه تسهیل شود. در نهایت، هدف از این طرح این است که با شکستن تابوهای موجود و تبدیل آن به یک نهضت گسترده، پروژه‌های مسکونی در سطح مناطق مختلف کشور گسترش یابد و به یک حرکت ملی تبدیل گردد.
چطور می‌توان با استفاده از پلتفرم‌های آنلاین، فرصت‌های شغلی جدید ایجاد کرده و به بهبود وضعیت اقتصادی جامعه کمک کرد؟
شهرداری می‌تواند مانند تاکسی‌ها، اینترنتی بستر و پلتفرمی فراهم کند که عرضه و تقاضا در زمینه‌های شغلی و خدماتی به هم متصل شوند. این مدل به افراد کمک می‌کند تا خدمات مورد نیاز خود را پیدا کرده و از فرصت‌های شغلی و سرمایه‌گذاری بهره‌مند شوند
در این مدل جدید، شهرداری می‌تواند نقشی مشابه پلتفرم‌هایی مانند اسنپ ایفا کند. اسنپ خود به خود چیزی جدید تولید نکرده است، بلکه تنها بستری فراهم کرده که افراد بتوانند از آن برای ارتباط با یکدیگر استفاده کنند. در این بستر، یک طرف عرضه خدمات مثلاً رانندگان خودرو و طرف دیگر تقاضا برای خدمات یعنی مسافران وجود دارند. شهرداری می‌تواند همانطور که اسنپ چنین کاری کرده، بستر و پلتفرمی را فراهم کند که عرضه و تقاضا در زمینه‌های مختلف شغلی و خدماتی به هم متصل شوند. این امر باعث می‌شود تا افراد بتوانند به راحتی در این پلتفرم‌ها خدمات مورد نیاز خود را پیدا کرده و از فرصت‌های شغلی و سرمایه‌گذاری بهره‌مند شوند.
چگونه می‌توان از کسب و کارهای خرد در محله‌ها حمایت کرد؟
پلتفرمی نوآورانه برای حمایت از کسب‌وکارهای خرد محلی، که با همکاری شهرداری و بدون نیاز به تضامین پیچیده بانکی، به این کسب‌وکارها امکان جذب سرمایه و آغاز فعالیت می‌دهد. این طرح به رونق اقتصادی محله‌ها و اشتغال‌زایی کمک می‌کند
یک سری کسب و کارهای خرد در سطح محله‌ها وجود دارند که می‌توانند به ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی محلی کمک کنند. به عنوان مثال، سه نفر که در یک محله قصد دارند کسب و کار خیاطی راه‌اندازی کنند، برای شروع کار خود به مبلغ ۲ میلیارد تومان نیاز دارند. این سرمایه برای خرید چرخ خیاطی، ابزارهای مورد نیاز و راه‌اندازی کارگاه کافی است. همچنین، این افراد دارای دانش و مهارت‌های لازم در زمینه خیاطی هستند، اما به دلیل کمبود منابع مالی، با مشکل مواجه می‌شوند.
برای حل این مشکل، این افراد به بانک‌ها مراجعه می‌کنند، اما از آنجا که بانک‌ها معمولاً برای اعطای وام، نیاز به مدارک خاصی دارند و ریسک‌های مالی وجود دارد، دسترسی به منابع مالی برای این کسب و کارهای خرد مشکل می‌شود. در این شرایط، یک پلتفرم جدید پیشنهاد می‌شود که به این افراد کمک کند تا کسب و کار خود را راه‌اندازی کنند.
این پلتفرم به گونه‌ای طراحی می‌شود که ابتدا بررسی اولیه‌ای روی کسب و کارهای محلی انجام دهد. در این مرحله، پلتفرم به ارزیابی و تحلیل سوددهی و ریسک‌های کسب و کار پرداخته و سپس از طریق ارزیابی‌های انجام شده، می‌تواند به سرمایه‌گذاران و افراد علاقه‌مند به حمایت از کسب و کارهای خرد، اطلاعات لازم را ارائه دهد. اگر کسب و کار به این مرحله رسید و در ارزیابی‌ها موفق عمل کرد، شهرداری به عنوان یک واسطه وارد عمل می‌شود و تضمین‌های لازم را برای سرمایه‌گذاران فراهم می‌کند. در واقع شهرداری می‌تواند از امکانات و قوانینی که در اختیار دارد، از جمله مجوزها و حمایت‌های قانونی، به عنوان تضمین‌کننده اصلی اصل سرمایه برای سرمایه‌گذاران عمل کند.
این روش نه تنها به کسب و کارهای محلی کمک می‌کند تا بدون نیاز به تضامین پیچیده بانکی و با استفاده از حمایت‌های دولتی، فعالیت خود را آغاز کنند، بلکه فضایی را ایجاد می‌کند که افراد با سرمایه‌های خرد می‌توانند در این کسب و کارها سرمایه‌گذاری کنند. این امر می‌تواند به رونق اقتصادی محله‌ها و افزایش میزان اشتغال در سطح محلی کمک کند.
چطور می‌توانیم با استفاده از ظرفیت‌های محلی و تولیدات داخلی، اقتصاد منطقه‌مان را تقویت کنیم؟
با ایجاد پلتفرمی برای ارتباط هنرمندان محلی و منابع مالی، می‌توانیم نیازهای محله‌ها را با تولید محصولات محلی تأمین کرده و به رونق اقتصادی و بهبود وضعیت اجتماعی شهر کمک کنیم
وقتی بتوانیم بگوییم که توانسته‌ایم با این فرایند پیرهن مشکی محرم را در محلات به‌طور مؤثر عرضه کنیم، در واقع می‌توانیم تقاضای این محصولات را در سطح محله یا شهر خود به تعادل برسانیم. به این صورت که افرادی که تمایل به خرید این محصولات دارند، می‌توانند با خانم‌های هنرمندی که در حوزه خیاطی تخصص دارند، ارتباط برقرار کرده و پیراهن‌های مشکی را تولید کنند. این اقدام می‌تواند به یک تولید محلی تبدیل شود.
همچنین در زمینه غذای سالم و اقتصادی، خانم‌هایی هستند که می‌توانند غذاهای خوشمزه و به‌صرفه را طبخ کنند. با ایجاد پلتفرمی برای ارتباط میان این افراد و منابع مالی، می‌توانیم نیازهای محله یا منطقه کوچک خود را برطرف کنیم. در این فرایند، از رسانه‌ها درخواست داریم که در راستای اعتمادسازی در جامعه کمک کنند و دستاوردهای این پروژه را منتشر کنند تا مردم آگاه شوند و از فعالیت‌های مولد حمایت کنند.
این حرکت می‌تواند به جای روی آوردن به سرمایه‌گذاری‌های غیرمولد، که تنها به ضرر خودمان می‌شود، به تغییر شاخص‌های اقتصادی کمک کند. با انجام این کارهای کوچک و ایجاد ارزش افزوده محلی، می‌توانیم به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی شهر خود کمک کنیم و در نهایت حال و روز شهرمان را بهبود ببخشیم.
نظر شما