به گزارش خبرنگار مهر، سی اردیبهشت ۱۴۰۳، برای اولین بار خبر شهادت رئیس جمهور وقت ایران، آیتالله رئیسی و جمعی از همراهان وی از تلوزیون شنیده شد و کام مردم ایران را تلخ کرد. با گذشت یک سال، کارگردان و مستندسازی که در چهار سفر همراه این شهید بود روایتهایی را از این همراهی بیان کرد.
حجت عدالتپناه مستندساز در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: اولین سفری که با شهید رئیسی برای ساخت فیلم مستند همراه شدم، سفر ایشان به استان گلستان در اسفند ۱۴۰۰ بود. گلستان در آن برهه دچار بحرانهای محیط زیستی بود. از آنجایی که خودم هم اهل استان گلستان هستم این سفر برای من باارزش بود و امیدوار بودم موجب گرهگشایی بشود.
وی درباره ویژگیهای شهید رئیسی افزود: ایشان بسیار جدی پیگیر مشکلات لایروبی خلیج گرگان بودند. من میدیدم که چقدر روی اینکه طبیعت و منابع منطقه حفظ شود، حساس بودند. در همان زمان دستور ویژه پیگیری را به مرحوم رستم قاسمی دادند که کار هرچه زودتر پیگیری شود. شکر خدا پس از این سفر اتفاقات خوبی در منطقه افتاد.
این کارگردان همچنین در ادامه گفت: وقتی فیلم این سفر منتشر شد از دفتر روابط عمومی رئیس جمهور با من تماس گرفتند و درخواست همکاری برای سفر ازبکستان رئیس جمهور را دادند. مستند «بوی جوی مولیان» این سفر را که شامل دیدار دوجانبه با رئیس جمهور ازبکستان و عضویت در سازمان شانگهای بود، موضوع قرار داده است. همچنین در سفرهای ایشان به آفریقای جنوبی و هند همراه آن بزرگوار بودم.
شهید رئیسی خادم جمهور بود
عدالتپناه روایت کرد: در سفر گلستان یکی از فرزندان شهدای مدافع حرم که پدرش با من دوستی دیرینهای داشت با رئیس جمهور دیدار کرد. این لحظه برای من بسیار دلانگیز بود. وقتی که فرزند شهید برای دیدار با رئیس جمهور جلو آمد، شهید رئیسی او را بوسید و به او هدیه داد. ایشان رفتار بسیار مهربانانهای با این فرزند شهید داشت.
وی افزود: احترام ایشان نسبت به مردم مثالزدنی بود و چنین رفتاری از خضوع و فروتنی وی سرچشمه میگرفت. از سوی دیگر چون به دور از ریا و ظاهرسازی رفتار میکردند به دل مینشست تا حدی که وقتی افراد عادی با ایشان روبهرو میشدند احساس نمیکردند که او رئیس جمهور کشور است.
این مستندساز گفت: من در این سالها هرگز ایشان را عصبانی ندیدم. همیشه با لبخند و محبت برخورد میکردند اما وقتی مسئله مردم در میان بود و کمکاری دیده میشد، صدایش را برای حق مردم بلند میکرد. دغدغه رفع مشکلات مردم را داشت و بیوقفه برایش تلاش میکرد.
عدالتپناه در همین راستا خاطرهای را تعریف و عنوان کرد: در یکی از روستاهای گلستان بودیم و ایشان از خلیج بازدید میدانی کرده بودند. به رئیس جمهور توضیح دادند که اینجا باید طی هشت سال گذشته لایروبی اتفاق میافتاده اما نشده و این موضوع باعث مشکلات محیط زیستی جدی برای خلیج شده است. ایشان بسیار ناراحت شدند و ضمن ابراز نگرانی به مرحوم رستم قاسمی تاکید ویژه کردند که باید مشکل خیلی زود حل بشود.
وی در ادامه ابراز کرد: در همین سفر بود که سیلی از جمعیت اطراف رئیس جمهور را گرفته بودند. یک سرباز گوشهای ایستاده بود و کسی او را نمیدید. شهید رئیسی برای چندلحظه ایستاد و به این سرباز جوان سلام کرد. شاید کسی به این صحنه دقت نکرد و آن را ندید ولی من پشت دوربین بودم و ذوق این جوان در ذهن من ثبت شد.
پرچم ایران باید بالا بماند
این مستندساز بیان کرد: یادم است که با یکی از کشورهای بزرگ جهان دیدار دوجانبهای داشتیم. پروتکل سیاسی در چنین دیدارهایی به این صورت است که نماینده کشور میزبان به استقبال مهمان برود. در آن زمان تداخلی پیش آمده بود و نخستوزیر این کشور تاخیر داشت. وقتی به مکان برگزاری دیدار رسیدم، دیدم که رئیسجمهور از ماشین پیاده نمیشود. پس از مدتی نیز ماشین حرکت کرد و من متعجب شده بودم. ماشین بلوار را دور زد تا وقتی که نخستوزیر آن کشور جلوی در آمد و استقبال کرد. در پایان نیز دیدار صمیمانهای با رعایت پروتکلها انجام شد.
وی اشاره کرد: اعطلای نام و پرچم ایران برای این شهید عزیز اهمیت داشت. وقتی شهید رئیسی به عنوان رئیس جمهور در جایگاهی قرار میگرفت، خودش را نماینده مردم ایران میدانست. میگفت باید طوری رفتار کنیم که عزت و احترام پرچم ایران حفظ بشود.
کارگردان و مستندساز همراه شهید رئیسی درباره اظهارنظرهای برخی در زمینه «دستاوردسازی برای دولت شهید رئیسی» تصریح کرد: تعداد سفرها، رویدادها و فرصتهایی که در دولت ایشان اتفاق افتاد، قابل مقایسه با هیچ دورهای نیست. ما سالهای طولانی با کشور عربستان مسئله داشتیم. در دوران شهید امیرعبداللهیان این موضوع تا حد زیادی حل شد. چنین مسائلی حاصل سال ها نگاه دولتمردان به کشورهای غربی و تعهداتی چون برجام بود.
وی اظهار کرد: از سوی دیگر ما سالهای طولانی با کشورهایی چون چین مراودهای نداشتیم و از ظرفیتها غفلت کرده بودیم. درحالی که کشور چین شریک تجاری ۱۳۰ کشور تراز اقتصادی در جهان است. شهید رئیسی و شهید امیرعبداللهیان چنین فرصتهایی را در حوزه دیپلماسی مغتنم شمردند که در نوع خود کمنظیر است. در همان ماههای اول ریاست جمهوری شهید رئیسی، با استفاده از همین فرصتها کرونا ریشهکن شد و خدمات خوبی به مردم ارائه شد. عضو شدن در شانگهای و ارتباط با کشورهای بزرگ منطقه نیز اتفاق موثر دیگری بود.
عدالتپناه تاکید کرد: متاسفانه عدهای دیدگاه محدودی دارند و تمام جهان را در چند کشور غربی خلاصه کردهاند. چنین دیدگاهی جز اتلاف سرمایه و زمان کشور، نتیجه دیگری ندارد. تاکنون نیز از این دیدگاه نتیجهای جز چندین دوره شکست ندیدهایم. مردم ما امروز نسبت به همه اتفاقات پیرامون آگاهی دارند و قضاوت خواهند کرد.
شهید رئیسی بنده مومن خدا بود
عدالتپناه در ادامه مطرح کرد: سفر آخری که همراه با ایشان بودیم سفر فشردهای به آفریقای جنوبی بود. شهید رئیسی در اجلاسها و دیدارهای دوجانبه زیادی شرکت میکردند. ما هم درگیر ساخت مستند سفر بودیم و خیلی چهره به چهره نمیشدیم. با این حال در فاصله کوتاهی که تا یکی از دیدارها باقی مانده بود من را دیدند و حال و احوال کردند. من هم چند سوال کوتاه از ایشان پرسیدم که در مستند وجود دارد.
وی ابراز کرد: برای من و بسیاری از اطرافیان دلنشین بود که ایشان در این شلوغیها برای کار ما ارزش قائل بودند و لحظهای از حال تیم همراهشان غافل نمیشدند.
عدالتپناه گفت: اولین لحظاتی که خبر فرود سخت ایشان را شنیدم، باور نمیکردم؛ تصور نمیکردم حادثه تا این اندازه تلخ باشد. فقط دعا میکردم ایشان آسیب چندانی ندیده باشند. من تلاش خالصانه و شبانهروزی ایشان برای مردم را دیده بودم و پذیرش اینکه ایشان را از دست بدهیم برایم سخت بود.
وی بیان کرد: در آن مقطع خیلی خودم را کنترل میکردم که با دوستانی که میدانستم در آن جغرافیا هستند و از ابعاد حادثه باخبرند ارتباطی نگیرم و کارشان را مختل نکنم. فقط خوب یادم است که شماره شخصی شهید عبداللهیان را در سفر آخر برای مصاحبه گرفته بودم. در همان دقایق ابتدایی که خبر را شنیدم سراسیمه با ایشان تماس گرفتم که متاسفانه موبایل ایشان در دسترس نبود و این مساله خیلی نگرانم کرد. سپس تفعلی به قرآن زدم. صفحه ۴۵۱ قرآن و بخشی از سوره صافات آمد که آیات پرمعنایی بود. در بخشی از این آیات نیز این جملات آمده بود که «بیتردید او از بندگان مومن ما بود» وقتی این آیات را خواندم منقلب شدم.
وی در پایان بیان کرد: چیزی که در این سالها برای من مشهود شده این است که هروقت کسی به نفع مردم و برای کشور کار کند، بیشتر دچار حمله رسانهای و ترور شخصیتی میشود تا نگذارند وی به نحو احسن کار کند. مقام معظم رهبری نیز پس از شهادت ایشان اشاره کردند که دلم برای شهید رئیسی سوخت؛ حقیقتا این بزرگوار مظلوم بود و خالصانه برای مردم کار میکرد. هم از لحاظ ادبیات دیپلماتیک مسلط بود و هم از نظر انسانی، شخصیتی والا داشت.
نظر شما