ماده یک : فعالیتهای آموزشی
ماده یک آئین نامه ارتقاء به فعالیت های آموزشی اختصاص دارد. این ماده دارای بخش های 1- کیفیت عملکرد آموزشی، 2- کمیت فعالیت آموزشی، 3- راه اندازی آزمایشگاه یا کارگاه، 4- راهنمایی پایان نامه ها، 5 - کسب جوایز آموزشی، 6- دانش پژوهی آموزشی، 7- دوره های آموزش کوتاه مدت، 8- امتیازات لازم ماده یک و 9- سرآمدی در آموزش است.
ماده دو : فعالیتهای تحقیقاتی و نوآوری
ماده یک آئین نامه ارتقاء به فعالیتهای تحقیقاتی و نوآوری اختصاص دارد و دارای بخش های 1- انواع فعالیتهای تحقیقی و نوآوری و 2- میزان امتیازات پژوهشی جهت ارتقاء است.
ماده سه : خدمات اجرایی
ماده یک آئین نامه ارتقاء به خدمات اجرایی اختصاص دارد. این ماده دارای بخش های 1- فعالیتهای اجرایی و مسئولیتی در وزارت بهداشت، 2- فعالیتهای اجرایی و مسئولیتی در دانشگاهها ، دانشکده ها و موسسات آموزشی، 3- فعالیت در انجمن های علمی و تخصصی، 4- فعالیت در مجلات علمی، 5- فعالیت در پروژه های کاربردی، 6- فعالیتهای دیگر با موافقت قبلی دانشگاهها و موسسات مربوط به عضو هیات علمی، 7- معادل سازی سمت های اجرایی و 8- محاسبه امتیازات حداقل و حداکثر ماده سه است.
ماده چهار : گردش کار
ماده پنج : شرایط ارتقاء
منصب هیئت علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی و پژوهشی گروههای پزشکی، جایگاه رفیع و مقام شامخی است که تعهدات خطیری را در محضر الهی و مسئولیتهای سنگینی را نسبت به مردم به دنبال خواهد داشت. نظام آموزشی و پژوهشی پویا و بالنده صاحبان و بانیان و راهبران اصیل خود را در محل ارتقاء و اعتلا و نوآوری و مسئولیتپذیری و خدمتگزاری میآزماید.
نظام ارتقای اعضای هیئت علمی همواره خالق ارزشهای بدیع و آثار مفیدی است که جوهره آن ایمان و اخلاص، علم و تجربه، ابتکار و خلاقیت و تلاش صاحبان خرد و اندیشمندان و تلاشگران عرصههای علم و پژوهش خواهد بود. این نظام متعالی با توجه به ملاکها و فعالیتهای مشروحه زیر استوار خواهد بود.
- شناسههای شئون استادی
- حضور مؤثر
- پای بندی به آییننامه ها و مقررات آموزشی و پژوهشی
- شناسه های صلاحیت عمومی
- فعالیتهای آموزشی نظری
- فعالیتهای آموزشی علمی، آزمایشگاهی، کارگاهی و بالینی
- مدارک و شواهد در زمینه نوآوری در آموزش و پژوهش ، ابداعات، اختراعات، کشفیات
- نوآوری در مدیریت آموزشی و امور فرهنگی و تربیتی
- فعالیتهای پژوهشی و تولیدات علمی
- مدیریت و راهبری آموزشی و پژوهشی
- انجام وظایف در زمینه راهنمایی و مشاوره علمی
- فعالیت های استادی در کسوت مشاور فرهنگی، اخلاقی و تربیتی
- فعالیت های علمی ـ اجرایی و ارائه خدمات حرفهای
- هر موضوع معتبر دیگر به تشخیص هیأتهای ممیزه
به کارگیری اعضای هیأت علمی جدید بر اساس معیارها و شرایط متناسب با این آییننامه برای توفیق موسسات در مأموریتهای سازمانی ضروری است.
منابع و مراجع معتبر برای استناد در بازنگری آیین نامه حاضر و مراجعه در زمان تصمیم گیری توسط هیئت های ممیزه و گروههای کارشناسی به شرح زیر است:
- آموزههای معتبر اسلامی راجع به علم، اخلاق، تربیت، طب، معلم، متعلم
- مجموعه بیانات مستند امام خمینی«ره» و مقام معظم رهبری راجع به دانشگاهها، آموزش عالی، خدمات پزشکی، نقش اساتید، پیشرفت علمی و سایر موضوعات مرتبط
- آخرین آیین نامه ارتقای اعضای هیأت علمی- آیین نامه استخدامی اعضای هیأت علمی و سایر آیین نامه های معتبر آموزشی و پژوهشی
- سند چشم انداز 20 ساله و سند برنامه های پنج ساله و سایر قوانینی که در هر زمان معتبر و لازم الاجراء خواهند بود
- مصوبات و مستندات شورایعالی انقلاب فرهنگی، شورای اسلامی شدن دانشگاه ها و شورایعالی برنامه ریزی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی
- نظریات و دیدگاه های فرهنگستان علوم پزشکی، صاحب نظران، انجمنهای علمی و سایر مراجع معتبر
- مصوبات و نظریات هیأت ممیزه مرکزی و آراء دریافتی از هیأت های ممیزه دانشگاه ها
- منابع علمی معتبر موجود در خصوص آیین نامه ارتقاء و بازنگری آن شامل کتب مرجع، آییننامهها و مقالات منتشر شده در مجلات معتبر
تعاریف:
- هیئت علمی : شاغلین خدمات آموزشی و پژوهشی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی و پژوهشی مشمول این آیین نامه، اعضای هیئت علمی نامیده میشوند و مراتب خدمات آنان به شرح زیر است:
- مربی آموزشیار : کسانی که قبل از سال 1370 با مدرک کارشناسی به عضویت هیأت علمی درآمده بودند.
- مربی : اعضای هیأت علمی با مدرک کارشناسی ارشد
- استادیار : اعضای هیأت علمی با مدرک PhD یا دانشنامه تخصصی پزشکی (بورد)
- دانشیار : اعضای هیأت علمی با مدرک PhD یا دانشنامه تخصصی پزشکی (بورد) که برابر آییننامه مربوطه از استادیاری به دانشیاری ارتقاء یافته اند.
- استاد : اعضای هیأت علمی با مدرک PhD یا دانشنامه تخصصی پزشکی (بورد) که برابر آیین نامه مربوطه از دانشیاری به استادی ارتقاء یافته اند.
- استاد ممتاز
- استاد دارای کرسی
تبصره: ادامه ارتقاء اساتید پس از احراز مرتبه استادی در رتبههای استاد ممتاز و استاد دارای کرسی (از بین اساتید ممتاز) میسّر خواهد بود. اساتید ممتاز و دارای کرسی بر اساس دستورالعمل معاونت آموزشی وزارت توسط هیأت ممیزه دانشگاه علوم پزشکی مربوطه یا هیأت ممیزه مرکزی انتخاب و در هیأت امناء دانشگاه ها تائید می شود.
شرایط عمومی جهت ارتقاء مرتبه اعضای هیئت علمی:
1- انجام وظایف محوله طبق برنامه تنظیمی دانشگاه به تائید مدیر گروه در دانشگاههای تیپ یک (تهران- ایران - شهیدبهشتی - شیراز - اصفهان - مشهد - تبریز - کرمان - اهواز) و در سایر دانشگاههای علوم پزشکی به پیشنهاد مدیر گروه و تائید معاون آموزشی دانشگاه مربوطه
2- داشتن گواهینامه طی دوره کارگاه روش تحقیق و روش های آموزش
3- تسلط به یک زبان خارجی به تناسب رشته مربوطه برای استفاده از آثار، مدارک علمی و ارائه مطلب
4- توانایی کار با رایانه و کاربردهای آموزشی و پژوهشی آن بویژه نحوه استفاده از منابع الکترونیک
5- تأیید صلاحیت اخلاقی، شؤون استادی و رفتار حرفه ای بر اساس ارزیابی کمیته جذب استاد دانشگاه
تبصره یک : هر گونه محکومیت در هیات های انتظامی رسیدگی به تخلفات اعضای هیات علمی ، مدت زمان ارتقاء در هر مرتبه را به میزان دو سال افزایش خواهد داد.
تبصره دو: در مورد محکومیت های شدید، محکومیت کمیسیون ماده 11 و یا محکومیت در هیات های انتظامی نظام پزشکی مدت تاخیر در ارتقاء به تشخیص کمیته جذب استاد دانشگاه خواهد بود.
ارتقاء اعضای هیئت علمی
ارتقاء اعضای هیئت علمی دانشگاهها، موسسات آموزش عالی و موسسات پژوهشی گروه پزشکی با توجه به میزان فعالیت آنها در زمینه های آموزشی و تحقیقاتی و نوآوری است. ارایه خدمات بهداشتی - درمانی، مشاوره ای تخصصی و فرهنگی در سطح دانشگاهی، کشوری و جامعه دارای اهمیت بوده و در ارتقای فرد موثر هستند اما نمی توانند جایگزین کاستیهای دو مورد اول (فعالیت های آموزشی و تحقیقاتی و نوآوری) باشند.
منظور از دانش پژوهی، یک : هر نوع فعالیت برجسته علمی در حیطه های کشف، آموزش، کاربرد نتایج پژوهشهای اصیل، یکپارچه سازی اطلاعات بدست آمده از اجزاء مختلف یک رشته یا رشته های مختلف است. اگرچه تحقیقات و نوآوری عموماً به معنی کشف و پژوهش های اصیل به کار می رود ولی هر چهار بعد فوق قابل ارزیابی بر مبنای استانداردهای مشخص است.
به عبارت دیگر تحقیقات و نوآوری در هر یک از موارد فوق انجام فعالیتی برجسته در جهت حل مسأله، گسترش مرزهای دانش و ورود به عرصههای جدید است. در نظر داشتن این تعریف بسط یافته از تحقیقات و نوآوری ضرورتی جدی برای حفظ جایگاه مؤسسات آموزش عالی در جهت انجام هر سه حیطه فعالیت آنها شامل آموزش، پژوهش و ارائه خدمت است. ارتقای اعضای هیأت علمی بر اساس مفاهیم فوق و مفاد این آیین نامه امکان پذیر خواهد بود.
ماده 1- فعالیت آموزشی
فعالیت آموزشی اعضای هیأت علمی به پیشنهاد دانشکده یا موسسه آموزش عالی مربوط و با تصویب هیأت ممیزه به ترتیب زیر ارزیابی و برای آنان امتیاز تعیین می شود.
1-1 : کیفیت عملکرد آموزشی
1-1-1 کیفیت عملکرد آموزشی اعضای هیأت علمی باید در حیطه های مختلف فعالیت آموزشی یک عضو هیأت علمی (متناسب با رشته کاری خود و رسالت و اهداف دانشگاه محل فعالیت) مورد ارزیابی قرار گیرد.
2-1-1 این فعالیت ها می تواند در زمینه آموزش کاردانی، کارشناسی، دکترای عمومی، تخصصی و تحصیلات تکمیلی یا آموزش مداوم باشد.
3-1-1 هر چند فعالیت های آموزشی اعضای هیأت علمی بسیار متنوع هستند اما رئوس آنها شامل موارد زیر است: آموزش نظری، کار در آزمایشگاه، کار در گروه های کوچک (بالینی و غیربالینی)، آموزش بالینی (سرپایی، بستری، اتاق عمل و فیلد)، مشارکت در گزارش صبحگاهی، مشارکت در کنفرانس های آموزشی، راهنمایی تحصیلی یا مشاوره دانشجویی، طراحی و بازنگری طرح درس، همکاری در برگزاری آزمون ها و ارزیابی های انجام شده از رده های مختلف آموزشی، تهیه مواد آموزشی و کمک آموزشی برای ارایه دروس مربوطه، مشارکت در برنامه های توانمندسازی اعضای هیأت علمی، مشارکت در آموزش مداوم گروه های مشمول.
4-1-1 ارزیابی این فعالیت ها و سایر فعالیت های آموزشی که ذکر نشدهاند باید با رعایت اصول علمی ارزشیابی صورت گیرد. به این منظور لازم است مجموعه فعالیت های آموزشی عضو هیأت علمی توسط کمیته منتخب دانشکده مورد ارزیابی قرار گیرد به هر میزانی که تنوع و گسترش و عمق این فعالیت ها بیشتر باشد امتیازات متعلقه بیشتر خواهد بود .
5-1-1 لازم است ارزشیابی ها به صورت مستمر و با استفاده از روشهای ارزیابی مختلف که دارای پایایی و روایی لازم میباشند صورت گیرد و در آن دیدگاههای دست اندرکاران مختلف لحاظ شود.
6-1-1 امتیاز کیفیت عملکرد آموزشی تا بیست امتیاز است.
7-1-1 ارزیابی کیفیت عملکرد آموزشی بر اساس دستورالعملی که با رعایت مفاد این آیین نامه توسط معاونت آموزشی وزارت متبوع تهیه و ابلاغ می شود، انجام می گیرد.
تبصره 1: برای اعضای هیأت علمی آموزشی امتیاز کیفیت عملکرد آموزشی به این شرح است: مربی به استادیاری حداقل 14 و حداکثر 20، استادیاری به دانشیاری حداقل 15 و حداکثر 20 و دانشیاری به استادی حداقل 17 و حداکثر 20 است. تبصره 2: برای اعضای هیأت علمی پژوهشی حداقل امتیاز کیفیت 5/3 و حداکثر آن 5 از 5 است.
2-1 کمیت فعالیت آموزشی
کمیت فعالیت آموزشی حداکثر 6 امتیاز برای هر ترم است. برای هر واحد درسی یا معادل آن امتیاز یک دوم(5/0) محاسبه مس شود.
تبصره 1: اگر عضو هیأت علمی در یک ترم تحصیلی یک درس را در چند کلاس به طور مکرر تدریس کند، امتیاز کسب شده برای اولین کلاس با ضریب 1 و برای کلاس های تکراری با ضریب یک دوم منظور خواهد شد.
تبصره 2: تدریس هر درس که برای اولین بار توسط یک عضو هیأت علمی ارائه می شود با ضریب یک ونیم (5/1) محاسبه می شود.
تبصره 3: اگر چند مدرس یک درس مشترک را در یک کلاس تدریس کنند تعداد امتیاز آن درس به تعداد مدرسین به میزان مشارکت در تدریس تقسیم می شود مگر آن که تمام مدرسین در طول برنامه آموزشی حضور فعال داشته باشند مانند آموزش کارگاهی یا آموزش در گروههای کوچک که در این صورت امتیاز کامل برای همه منظور می شود.
تبصره 4: حداقل 30 تا 50 درصد امتیازات کسب شده در دروس بالینی بسته به گروه آموزشی با تشخیص دانشکده مربوطه باید از آموزش سرپایی (در درمانگاه ها و عرصه های آموزش جامعه نگر) کسب شود. در صورتی که فرد نتواند امتیاز مورد نظر از آموزش سرپایی را کسب کند حداکثر 70 درصد از امتیازات سایر فعالیت های آموزشی منظور خواهد شد.
تبصره 5: به دروسی که براساس موافقت دانشگاه مربوطه حقالتدریس پرداخت میشود امتیازی معادل نصف امتیاز تدریس موظف تعلق می گیرد، ولی مجموع امتیازات کسب شده از دروس موظف و حق التدریسی در هر ترم تحصیلی مطابق بند 2-1 از 6 امتیاز بیشتر نخواهد شد مشروط به اینکه حداقل دو سوم امتیاز از تدریس موظف کسب شود.
تبصره 6: حداکثر امتیاز کمیت تدریس در هر ترم تحصیلی برای اعضاء هیأت علمی پژوهشی که به امر تدریس نیز اشتغال دارند یک و نیم (5/1) امتیاز است.
تبصره 7: برای تدریس دروس مقطع PhD یک و نیم (5/1) امتیاز محاسبه می شود..
تبصره 8: تعداد واحد معادل برای آموزش بالینی و سایر فعالیتهای آموزشی غیر مدون بر اساس دستورالعمل مربوطه محاسبه می شود.
تبصره 9: برای اعضای هیأت علمی آموزشی در مرتبه استادیاری به دانشیاری امتیاز کمیت تدریس حداقل 15 و حداکثر 35 و در مرحله دانشیاری به استادی حداقل 12 و حداکثر 35 بوده و برای اعضای هیأت علمی پژوهشی این امتیاز حداقل 5 و حداکثر 10 است.
3-1 راه اندازی آزمایشگاه یا کارگاه
ایجاد (طراحی و راه اندازی) آزمایشگاه آموزشی یا پژوهشی، مرکز آموزش مهارت ها یا بخش آموزشی یا رشته تحصیلی جدید که در آن واحد موجود نبوده منوط به ارائه دستورالعمل های لازم برای تدریس که از طرف شورای گروه تأیید شده باشند در هر مورد تا 5 امتیاز، حداکثر 10 امتیاز.
تبصره : اگر چند نفر همکار در موضوع بند 3-1 فعالیت کرده باشند امتیاز مربوطه به تعداد نفرات تقسیم می شود.
4-1 راهنمایی پایان نامه ها
راهنمایی پایان نامه های دوره های بالاتر از کارشناسی که به نتیجه کامل رسیده باشد برحسب نوع و کیفیت کار دارای امتیازاتی به شرح زیر است:
هر پایان نامه دکترای عمومی گروه پزشکی تا 2 امتیاز، هر پایان نامه دوره کارشناسی ارشد (فوق لیسانس و داروسازی) تا 3 امتیاز، هر پایان نامه دوره های تخصصی تا 5/3 امتیاز، هر پایان نامه فوق تخصصی تا 5 امتیاز و هر پایان نامه دکتری (PhD) تا 8 امتیاز.
تبصره 1: حداکثر سقف امتیازات پایان نامهها مجموعاً 20 امتیاز برای اعضای هیأت علمی آموزشی و 15 امتیاز برای اعضای هیأت علمی پژوهشی است.
تبصره 2: در صورتی که راهنمایی پایان نامه موضوع بند 4-1 تحت راهنمایی چند عضو هیأت علمی انجام شده باشد امتیاز مربوط به نسبت میزان مشارکت که توسط آنان اعلام خواهد شد تعیین می شود.
تبصره 3 : به استاد راهنما (یا راهنماها) امتیاز کامل و به استاد مشاور یا مشاوران پایان نامه های مذکور در بند 4-1 معادل 35 درصد امتیاز استاد راهنما (به نسبت مساوی) تعلق می گیرد.
5-1 کسب جوایز آموزشی
برای کسب جوایز آموزشی که به دلیل سرآمدی در آموزش به عضو هیأت علمی تعلق می گیرد به شرح زیر تا سقف 10 امتیاز منظور می شود:
1-5-1 جوایز آموزشی دانشگاهی، مشروط به تأیید آیین نامه اهدای جوایز در هیأت امنای دانشگاه تا 3 امتیاز
2-5-1 جوایز آموزشی کشوری بر حسب نوع و درجه تا 6 امتیاز
3-5-1 جوایز آموزشی بین المللی بر حسب نوع و مرجع اهدا کننده تا 10 امتیاز
6-1 دانش پژوهی آموزشی (Scholarship of Teaching)
الف- تدوین استانداردها و برنامه های آموزشی کشوری در دوره های آموزشی مختلف با تأیید دبیرخانه های ذیربط معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تا 15 امتیاز.
ب- برای به کارگیری روش های نوین در برنامه ریزی، پیاده سازی و ارزیابی فعالیت های آموزشی با ارائه مستندات آن تا سقف 20 امتیاز به شرح زیر منظور می شود:
1-6-1 ارائه و پیاده سازی طرح دوره یک تا دو امتیاز (برای هر دوره حداکثر نیم امتیاز)
2-6-1 بازنگری و پیاده سازی طرح دوره یک تا دو امتیاز (برای هر دوره حداکثر 25/0 امتیاز)
3-6-1 طراحی و پیاده سازی برنامه آموزشی رشته تحصیلی دو تا 10 امتیاز (هر واحد تا یک امتیاز)
4-6-1 بازنگری و پیاده سازی برنامه آموزشی رشته تحصیلی دو تا 5 امتیاز ( هر واحد تا 5/0 امتیاز)
5-6-1 پیاده سازی روشهای نوین آموزشی تا 4 امتیاز (برای هر واحد 5/0 امتیاز)
6-6-1 طراحی و پیاده سازی روشهای نوین ارزیابی فراگیران، اعضای هیأت علمی و دوره های آموزشی تا 3 امتیاز (برای هر مورد یک امتیاز)
تبصره 1: مبنای کسب امتیاز در این بند، احراز نوآوری فعالیت انجام شده است که به روش های مختلف از جمله شواهد مربوط به بکارگیری آن در داخل یا خارج دانشگاه مربوط، انتشار نتایج آن به صورت سخنرانی یا پوستر در همایشهای علمی، دعوت برای ارایه مشاوره یا داوری و دریافت جوایز آموزشی در سطح دانشگاهی یا کشوری انجام می شود.
تبصره 2: ارزیابی این فعالیت ها بر اساس اصول علمی ارزشیابی دانش پژوهی با ارائه مستندات مربوطه و تائید مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی دانشگاه در 6 محور زیر مورد بررسی قرار گرفته و امتیازات بر اساس ضوابط هر بند تعیین می شود: اهداف مشخص، آماده سازی کافی، استفاده از روش های مناسب، ارائه نتایج مهم، معرفی مؤثر برنامه، برخورد نقادانه
تبصره 3: چنانچه در هر یک از موضوعات بند 6-1 ده نفر یا بیشتر مشارکت داشته باشند امتیاز پس از اعمال ضریب دو طبق جدول تقسیم خواهد شد.
تبصره 4: امتیازات دانش پژوهی آموزشی بر اساس تبصره دو بند 2 - 6-5 در امتیازات شرطی محاسبه می شود .
7-1- دوره های آموزش کوتاه مدت (فرصتهای مطالعاتی)
شرکت اعضای هیأت علمی در دوره های مطالعاتی اعم از داخل یا خارج از کشور به ازای هر ماه تا یک امتیاز محاسبه می شود و حداکثر سه امتیاز است.
8-1 برای اعضای هیأت علمی آموزشی امتیازات ماده یک به شرح زیر است:
مربی به استادیاری حداقل 40 و حداکثر 70، استادیاری به دانشیاری حداقل 45 و حداکثر 70 و دانشیاری به استادی حداقل 45 و حدکثر 70 برای اعضای هیأت علمی پژوهشی این امتیازات حداقل 10 و حداکثر 30 خواهد بود.
9-1 سرآمدی در آموزش
1-9-1 ارتقاء مرتبه از استادیاری به دانشیاری در صورت وجود 7 سال سابقه درخشان آموزشی در رتبه قبلی با پیشنهاد هیأت ممیزه دانشگاه و تأیید هیأت ممیزه مرکزی بدون در نظر گرفتن سایر مواد این آیین نامه مجاز است.
2-9-1 امتیازات مکتسبه فرد باید در 5 سال اخیر شامل حداقل 19 امتیاز در کیفیت عملکرد آموزشی، 60 امتیاز در کمیت آموزش، 20 امتیاز در راهنمایی پایان نامه و مجموع امتیاز ماده یک به 110 امتیاز برسد.
3-9-1 ارزیابی سرآمدی آموزشی بر اساس ضوابط این آیین نامه و دستورالعمل های مربوطه صورت گرفته و پس از تأیید در کمیته منتخب دانشکده به هیأت ممیزه ارجاع می شود.
4-9-1 این روش ارتقاء برای دانشگاه های تیپ 1، 2 و 3 به ترتیب برای حداکثر 5، 10 و 15 درصد اعضای هیأت علمی ارتقاء یافته در سال قبل امکان پذیر است.
به گزارش مهر، این آئین نامه دارای پیوستهایی از جمله دستورالعمل معادل سازی فعالیتهای آموزشی، نحوه ارزشیابی کتب : تالیف (فرم شماره یک ) – ترجمه (فرم شماره دو)، جدول نحوه محاسبه و توزیع امتیاز برای فعالیتهای پژوهشی و آموزشی مشترک، جدول حداقل امتیازات لازم برای ارتقاء اعضاء هیات علمی آموزشی، جدول حداکثر امتیازات قابل محاسبه برای اعضای هیات علمی آموزشی، جدول حداقل امتیازات لازم برای ارتقاء اعضای هیات علمی پژوهشی، جدول حداکثر امتیازات قابل محاسبه برای اعضای هیات علمی پژوهشی دانشگاهها و جدول امتیاز دهی مقالات تحقیقی اصیل (Original) در مجلات پزشکی است.
ادامه دارد ....
نظر شما