شرح دعای روز ششم؛

مهم‌ترین دستور دینی ترک گناه است/ با فضیلت‌ترین اعمال رمضان

مهم‌ترین دستور دینی ترک گناه است/ با فضیلت‌ترین اعمال رمضان

خدایا! مرا در این روز  به واسطه ارتکاب عصیانت خوار مساز و به تازیانه قهرت مرا مزن و از موجبات خشم و غضبت دور گردان ، به حق احسان ونعمت های بیشمارت، ای منتهای اشتیاق مشتاقان.

به گزارش خبرنگار مهر، شرح دعای روز ششم ماه مبارک رمضان به قلم حسین محمدی فام نویسنده کتاب «تاآسمان» را در ادامه می خوانید؛

اَللّهُمَّ لا تَخْذُلنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعصِیَتِکَ وَ لاتَضرِبنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ، وَ زَحْزِحنی فیهِ مِن موُجِبات سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَ اَیادیکَ یا مُنتَهی رَغْبَة الرّاغِبینَ.

خدایا! مرا در این روز  به واسطه ارتکاب عصیانت خوار مساز و به تازیانه قهرت مرا مزن و از موجبات خشم و غضبت دور گردان ، به حق احسان ونعمت های بیشمارت، ای منتهای اشتیاق مشتاقان.

خدایا مرا یاری فرما که دست از گناه و عصیان بردارم که در این صورت از کیفر و خشم تو به دور خواهم بود.

در این دعا از خدا می‌خواهیم که ما را از معصیت دور کند و عواملی که ما را به سمت گناه می‌کشاند از مقابل ما بردارد تا با اختیار خویش، دست از معصیت کشیده و از عذاب و خشم و کیفر الهی نجات یابیم.

اگرچه انسان مختار است، اما می‌تواند با دعای خالصانه از خدا بخواهد که او را به مسیر تقوی و دوری از گناه هدایت کند. تلاش برای مبارزه با گناه بسیار مهم است، اما دعا کردن هم آثارزیادی برای یاری ما در راه ترک معصیت و دوری از گناه خواهد داشت.

حضرت سیدالشهداء (ع) در فرازی از دعای عرفه می‌فرمایند: ... وَ اَسْعِدْنی بِتَقْوئکَ وَ لا تُشْقِنی بِمَعْصِیَتِکَ[۱]؛ خداوندا! مرا با پرهیزکاری خوشبخت نما و مرا به خاطر معصیت بدبخت نکن....

لذاعلاوه بر تلاش و مبارزه با نفس و جهاد با شیطان، باید با دعا و تضرع، توفیق ترک گناه را از خداوند مسألت کنیم که هرچه هست در ترک گناه است.

در روایات اسلامی مطالب زیادی در مورد گناه و معصیت بیان شده:

امام باقر (ع)فرمود: برای دل چیزی تباه کننده‌تر از گناه نیست؛ زیرا دل مرتکب گناه می‌شود و بر اثر مداومت بر آن، گناه بر آن چیره می‌شود و نگون‌سارش می‌کند.[۲]

همچنین مولای متقیان حضرت علی (ع) درباره گناه می‌فرماید: هیچ دردی برای دل‌ها، دردآورتر از گناهان نیست.[۳]

پیامبر گرامی اسلام(ص) نیز در فرمایشی نورانی فرمود: از مستی گناه بپرهیز، زیرا مستیِ گناه همچون مستی شراب و بلکه شدیدتر از آن است.[۴]

امیرالمؤمنین علی (ع) نیز در این رابطه تشبیه زیبایی دارند، ایشان می‌فرمایند: بدانید که گناهان اسب‌های چموشی هستند که گناهکاران بر آنها نشسته و لگام‌هایشان رها شده است، پس سوارانشان را در آتش می‌افکنند.[۵]

با توجه به آثار هلاکت بار گناهان، موضوع ترک گناه به عنوان مهم‌ترین دستور دینی، بحث قابل تأملی است. می‌توان گفت بیش‌ترین و مقدم‌ترین دستوری که به ما رسیده و بیش از تمام اعمال و اذکار، ما را به کمال نزدیک می‌کند، ترک محارم الهی است.

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: هیچ ورعی چون خویشتن‌داری از گناه نیست.[۶]

هنگامی که رسول خدا (ص) در آخرین جمعه ماه شعبان در فضایل ماه مبارک رمضان،خطبه مهمی ایراد کرده و پاداش‌های فراوان الهی به مهمانان این ماه و اعمال مستحبی فراوان این روزها و شب‌ها را معرفی فرمودند. در آنجا امیرالمؤمنین علی(ع) بعنوان شاگرد ممتاز این مکتب تعالی بخش با هوشمندی بی بدیل خود سئوال بسیار مهمی را مطرح کردند و از رسول خدا (ص) این گونه پرسیدند: یا رسول‌الله اَیُّ الاَعمالِ افضَلُ فی هذا الشهرِِ المبارک؟ ؛ ای پیامبر خدا! با فضیلت‌ترین اعمال در این ماه مبارک کدام است؟

پیامبر گرامی اسلام (ص) در پاسخ فرمودند: اَلوَرَعُ عَن مَحارِمِ اللهِ عَزَّ وَ جَلّ ؛ دوری از گناهانِ خداوند بزرگ[۷]

در ادامه دعای روز ششم به کیفر الهی و خشم خداوند اشاره شده است که آن هم بر اثر ارتکاب‌ به معاصی صورت می‌گیرد.

البته معاصی به سه دسته قابل تقسیم اند: اول گناهان اعتقادی، دوم گناهان قلبی و سوم گناهان اعضاء و جوارح.

گناهان اعتقادی مانند: شرک به خداوند و یا غلو درباره امامان ، گناهان قبلی مانند: ریا، تکبر، غرور و حسادت ، و گناهان جوارح مثل: تهمت، غیبت، زنا و قتل . باید توجه داشت که هر گناهی به نوبه خود موجبات خشم و کیفر الهی را فراهم می‌سازد.

امام کاظم (ع) در این باره می فرمایند: در هر شب و روز از جانب خداوند بزرگ، آوازدهنده‌ای ندا می‌دهد که: ای بندگان خدا، از نافرمانی خدا باز ایستید؛ باز ایستید؛ زیرا اگر به خاطر حیوانات چرنده و کودکان شیرخواره و سالخوردگان پشت خمیده نبود، چنان عذابی بر سر شما ریخته می‌شد که خُرد و خمیر می شدید.[۸]

قرآن کریم درباره کسانی که با شرک و کفر و یا ایمان ناقص بدون توبه و غرق در گناه، از دنیا می‌روند، چنین می‌فرماید: فَکَیْفَ اِذا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلائِکَةُ یَضْرِبونَ وُجُوهَهُمْ وَ اَدْبارَهُمْ: پس چگونه [تاب می‌آورند] وقتی که فرشتگان [عذاب] جانشان را می‌ستانند و بر چهره و پشت آنان تازیانه می‌نوازند؟[۹]

آری! در این دعا از خدا می‌خواهیم که با تازیانه کیفرش، ما را جزا ندهد و از خشمش رهایمان سازد. آمین یا رب العالمین.


[۱]  مفاتیح الجنان، دعای امام حسین(ع) در روز عرفه

[۲]  الکافی، ج۲، ص ۲۶۸

[۳]  همان، ج ۲، ص۲۷۵

[۴]  بحارالانوار، ج ۷۷، ص۱۰۲

[۵]  بحارالانوار، ج ۷۸، ص۳

[۶]  میزان الحکمه، ج ۱۳،ص۱۲۶

[۷]  خطبه شعبانیه

[۸]  الکافی ، ج ۲،ص۲۷۶

[۹]  سوره مبارکه محمد ، آیه ۲۷

کد خبر 4302250

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha