خبرگزاری مهر، گروه استانها- رضا زیارتی: شهرستان کنگان، قلب تپنده صنعت گاز ایران و میزبان صنایع عظیم پارس جنوبی، در حالی بخش مهمی از گاز مورد نیاز کشور را تأمین میکند که خود با بحران جدی در زمینه تأمین آب شرب دست و پنجه نرم میکند.
این پارادوکس که در آن ساکنان یک منطقه ثروتمند از نظر منابع، از ابتداییترین نیازهای خود محروم هستند، زنگ هشداری برای لزوم توجه و اقدام فوری است.
در سالهای اخیر، رشد گسترده صنایع در منطقه، بدون توجه کافی به زیرساختهای حیاتی از جمله تأمین آب، سبب تشدید این بحران شده است. کمبود بارشها و خشکسالیهای پیدرپی نیز مزید بر علت شده و وضعیت را به مرحله بحرانی رسانده است.
شهروندان کنگانی با مشکلاتی نظیر قطعی مکرر آب، افت فشار آب و کیفیت پایین آب مواجه هستند. این مشکلات، زندگی روزمره مردم را مختل کرده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است.
نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، مسئولان محلی و فعالان مدنی بارها نسبت به این وضعیت هشدار داده و خواستار اقدام فوری برای رفع این مشکل شدهاند.
دنبال رفع ناترازی انرژی هستیم
فرماندار کنگان در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: یکی از مسائلی که در این شهرستان با آن روبرو هستیم ناترازی در حوزه انرژی از جمله کمبود آب و برق بوده است که برنامهریزی گستردهای را در این زمینه داشتهایم.
غلامحسین زیبا اضافه کرد: افزایش تأمین آب از طریق شیرینسازی آب دریا یکی از راهکارها است که طرحهای آبشیرینکن در دست اجرا است و با تکمیل آن میتوان بخشی از مشکلات را حل کرد.
وی تکمیل و بهرهبرداری از آبشیرینکن «بنک» در شهرستان کنگان را یکی از مهمترین راهکارها دانست و از نوسازی و بهسازی خطوط انتقال و توزیع آب برای کاهش هدررفت آب در شبکه و بهبود آبرسانی خبر داد.
فرماندار کنگان تسریع در احداث آبشیرین کن بنک و افزایش ظرفیت آبشیرین کن کنگان و همچنین تأمین اعتبار برای نوسازی شبکه توزیع آب را از مهمترین راهکارها دانست.
صنعت پای کار باشد
رئیس اداره آب و فاضلاب شهرستان کنگان در گفتگو با خبرنگار مهر با تشریح وضعیت نگرانکننده تأمین آب در شهرهای بنک، کنگان، سیراف، پرک و شیرینو، از ناترازی بیش از ۱۰ هزار مترمکعبی آب و افزایش بیرویه جمعیت بهویژه در حوزه صنعت خبر داد و خواستار ورود جدی صنایع به تأمین منابع آبی منطقه شد.
میزان آب دریافتی ما روزانه حدود ۱۸ تا ۱۹ هزار مترمکعب است؛ یعنی سهم هر نفر کمتر از ۱۰۰ لیتر در روز که زیر استاندارد ملی است مهدی خلیلی با اشاره به حاد شدن مشکل آب در شهر بنک از ابتدای نوروز تاکنون گفت: کاهش سطح آب چاههای بنک و ناترازی در خط انتقال، از عوامل اصلی بحران بوده است. با نصب کنتورهای دیجیتال، وضعیت بهصورت نسبی بهتر شده اما هنوز مطلوب نیست.
رئیس اداره آب و فاضلاب شهرستان کنگان افزود: در مطالعات اخیر، جمعیت فعلی حوزه کنگان و بنک را ۱۳۲ هزار نفر برآورد کردهایم، این در حالی است که میزان آب دریافتی ما روزانه حدود ۱۸ تا ۱۹ هزار مترمکعب است؛ یعنی سهم هر نفر کمتر از ۱۰۰ لیتر در روز که زیر استاندارد ملی است.
خلیلی با تأکید بر اینکه علت اصلی این بحران، افزایش شدید جمعیت در اثر گسترش صنعت، کمپهای کارگری، ساختوسازهای گسترده و مهاجرت اتباع خارجی (بهویژه افغانها) است، گفت: کسری ما روزانه ۱۰ هزار مترمکعب است که قرار شده نیمی از آن از آبشیرینکن بنک و نیمی دیگر با افزایش تولید در آبشیرینکن نور ویژه تأمین شود اما تحقق این مهم بدون همراهی صنعت ممکن نیست.
حجم بزرگی از انشعابات غیرمجاز
وی همچنین به ناترازی در شهرهای سیراف و پرک اشاره کرد و گفت: این موارد نیز در دست پیگیری است. او در ادامه افزود: در شهر شیرینو، با همکاری شهرداری، خط انتقالی از آبشیرینکن نورویژه به این شهر در حال اجراست.
رئیس اداره آب و فاضلاب کنگان به مشکلات جدی در روستاهای لاوردِه و لاور گل اشاره کرد و گفت: در این ۲ روستا حدود ۹۰۰ خانه (شامل اقامتگاهها، خوشنشینها و خانهباغها) ساخته شده، در حالی که تنها ۱۳۰ انشعاب رسمی فروختهایم؛ یعنی با حجم بزرگی از انشعابات غیرمجاز روبهرو هستیم که فشار زیادی بر شبکه وارد کرده است.
وی بیان کرد: تاکنون ۱۲۰ انشعاب غیرمجاز شناسایی و قطع شده اما ادامه این روند به دلیل کمبود نیرو با دشواری همراه است و نیاز به حمایت داریم.
خلیلی ضمن عذرخواهی از مردم شریف شهرستان کنگان بابت شرایط نامناسب آب، بر تداوم تلاشها برای مدیریت بحران و رفع مشکلات تأکید کرد.
راهکارهایی برای بهبود وضعیت آب
حل بحران آب در کنگان نیازمند عزم جدی و همکاری همه ذینفعان است. دولت، صنایع، مسئولان محلی و مردم باید با مشارکت و همدلی، برای رفع این مشکل تلاش کنند. بیتوجهی به این بحران میتواند عواقب جبرانناپذیری برای منطقه و کشور به دنبال داشته باشد.
راهکارهای مختلفی برای حل مشکل آب در شهرستان کنگان وجود دارد که از جمله آنها میتوان به سرمایهگذاری صنایع پارس جنوبی در طرحهای تأمین آب، احداث آب شیرینکنهای جدید، بهینهسازی مصرف آب در بخش صنعت و اصلاح شبکههای توزیع آب اشاره کرد.
با توجه به نقش صنایع در ایجاد این بحران، انتظار میرود این صنایع با مشارکت در طرحهای تأمین آب، مسئولیت اجتماعی خود را ایفا کنند و همچنین صنایع مستقر در منطقه باید با استفاده از فناوریهای نوین و روشهای بهینه، مصرف آب خود را کاهش دهند.
احداث آب شیرینکنهای جدید با ظرفیت مناسب میتواند بخش قابل توجهی از نیازهای آبی منطقه را تأمین کند و فرسودگی شبکههای توزیع آب سبب هدررفت حجم قابل توجهی از آب میشود. اصلاح این شبکهها میتواند به کاهش هدررفت آب و بهبود وضعیت تأمین آب کمک کند.
نظر شما