شبکه نمایش خانگی

نمایش خانگی ۱۴۰۳؛ نه گل نه پوچ

«صنعت نمایش خانگی امسال جهش چشمگیری را تجربه کرد.» این گزاره را حتی سخت‌گیرترین منتقدان این هنر-صنعت نیز پذیرفته‌اند.

کاریکاتورِ «پیشنهاد بی‌شرمانه»

سریال «آبان» بعد از چند قسمت، بیشتر شبیه یک کمدی ناخواسته شده تا درامی جدی؛ از روابط غیرمنطقی و اغراق‌شده شخصیت‌ها گرفته تا موقعیت‌هایی که انگار از یک طنز هجوآمیز قرض گرفته شدند.

سیگار کشیدن زنان در سریال‌ها؛ عادی‌سازی یک آسیب

رواج سیگار در نمایش خانگی به‌ویژه در دستان زنان، دیگر صرفاً یک انتخاب هنری نیست؛ بلکه مرزی مبهم بین واقعیت و عادی‌سازی یک آسیب است.

سریال‌سازی با فانتزی‌های اینستاگرامی!

تاسیان یعنی حسرت و دلتنگی. این سریال حسرت فیلمساز را نسبت به دورانی نشان می‌دهد که ایران را بخشی از اروپا می‌دانست و معتقد است با انقلاب، ایران به یک کشور آسیایی تبدیل شد.

تریبون گفتگوهای سرگرمی؛ فرهنگ‌سازی یا گمراه‌سازی!

برنامه‌های جدیدی که در نمایش خانگی پخش می‌شوند و اتفاقا دغدغه فرهنگی دارند همیشه خروجی فرهنگی ندارند. گاهی اوقات حرف‌هایی در این برنامه‌ها زده می‌شود که بدفهمی ایجاد می‌کند.

سریال‌هایی که روح و روان مخاطب را می‌خراشد

فیلم و سریال‌های نمایش‌های خانگی اگر متناسب با سن، روحیات و نیاز اعضای خانواده انتخاب نشوند آسیب‌های روانی زیادی را به مخاطب وارد می‌کنند.

معرفی سریال‌های تازه؛

یک افتتاحیه خیلی معمولی؛ مخاطب قسمت اول «ازازیل» را پسندید؟

قسمت اول سریال «ازازیل» برخلاف تبلیغات جنجالی که اسم این سریال را بر سر زبان ها انداخت و مخاطب را کنجکاو کرد بسیار معمولی شروع شد.