افتتاح نمایشگاه هنرمندی که هنر انقلاب را از انحصار تاریخ درآورد

به گزارش خبرنگار مهر، نمایشگاه طراحی و نقاشی «آوای بی‌پایان» با نمایش آثاری از هنرمند فقید زنده‌یاد حبیب‌الله صادقی عصر شنبه ۲۳ فروردین ماه در گالری عالی حوزه هنری افتتاح شد.

در این مراسم علاوه بر همسر و دختر زنده‌یاد حبیب الله صادقی، سعید لشگری معاون راهبری استان‌های حوزه هنری، سیدشهاب الدین شکیبا مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری، هنرمندان و دوستان قدیمی زنده‌یاد صادقی همچون مرتضی اسدی، مصطفی گودرزی، علی محمد شیخی، حسین عصمتی، محمدعلی رجبی، محمدرضا وحیدزاده و امیرحسین آقامیری نیز حضور داشتند.

آثاری که نماینده زبان بصری انقلاب به حساب می آید

در بیانیه نمایشگاه آمده است: «مجموعه آثار نقاشی حبیب الله صادقی نماینده زبان بصری انقلاب به حساب می آید؛ چرا که ماحصل زیست مجاهدانه در هنر انقلاب بوده نه مسیری از سر تفنن. صادقی در این راه با ورود مسئولانه به عرصه جنبش هنر انقلاب بی آنکه تعلقی به چارچوب و تعاریف متعارف هنری داشته باشد برای بازکردن گره‌های کور جامعه‌اش دست به کار هنر زد، از این رهگذر یعنی روزآمد ساختن موضوعات انقلابی در نقاشی، او توانست هنر انقلاب اسلامی را از انحصار در هنر تاریخی درآورد و به نوعی هنر اجتماعی نزدیک سازد.»

سیدشهاب الدین شکیبا مدیر مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری در توضیح نمایشگاه «آوای بی پایان» به خبرنگار مهر گفت: در نمایشگاه ۱۶ اثر داریم که یکی از این آثار، ۵ لته‌ای بزرگ با عنوان «غزه» است. ۱۵ اثر برای اولین بار است که به نمایش درآمده است و ۲ اثر از این ۱۶ اثر نیز از آثاری بودند که زنده‌یاد حبیب الله صادقی در ورک‌شاپ کار کرده بود. مابقی آثار در نمایشگاه، شامل طراحی‌ها و اتودهای قبل از اجرای تابلوهایی هستند که توسط حبیب الله صادقی خلق شده بودند. آقای صادقی قبل از اینکه یک اثر را خلق کند، ۲ الی ۳ اتود از آن اثری را که در ذهن داشت، اجرا می‌کرد و نزدیک‌ترین اتود به آن آثار در قالب طراحی با مداد یا پاستل خلق می‌شد.

وی بیان کرد: نکته جالب و حائز اهمیت این است که این آثار که همگی متعلق به گنجینه آثار حوزه هنری است، برای اولین بار است که حتی توسط خانواده زنده‌یاد صادقی دیده می‌شود. آثار همگی متعلق به دهه ۶۰ و ۷۰ به بعد هستند و مربوط به دورانی است که زنده‌یاد صادقی در حوزه هنری فعالیت داشت.

در مقابل آثار حبیب الله صادقی حیرت می‌کنم!

محمدعلی رجبی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره حبیب الله صادقی و آثار نمایشگاهش بیان کرد: در مقابل آثار حبیب الله صادقی که می‌ایستیم، به ما حیرت دست می‌دهد چنان‌که برای اولین بار است در مقابل این آثار قرار می‌گیریم؛ کمااینکه من همه آثارش را دیده‌ام اما باز وقتی آثاری از او می‌بینم احساس می‌کنم اولین بار است که آنها را می‌بینم و با عوالم آن آشنا می‌شوم. این موضوع به این دلیل است که این بزرگوار از خودش گذشته بود و خودش را محور قرار نمی‌داد و آرمان‌هایش که دائماً در تجلی بود، محور کارش بودند.

وی تاکید کرد: حبیب الله صادقی آثاری را با جریان انقلاب خلق می‌کرد به همین دلیل آثارش، آثاری جاودانه هستند چراکه حقیقت انقلاب جاودانه است و حبیب الله صادقی نیز خودش را با تاریخ انقلاب عجین کرد. باید سال‌ها درباره معرفت هنری و آثار زنده‌یاد صادقی صحبت کرد تا کلاس درسی برای تجربه نسل جدید ایجاد شود.

ادای دینی به عمو با خلق یک پرتره

کامیار صادقی هنرمند نقاش و برادرزاده زنده‌یاد حبیب الله صادقی که یک اثر از وی در ابتدای ورودی نمایشگاه «آوای بی پایان» روی دیوار است، درباره این اثر پرتره از زنده‌یاد صادقی و زمان خلق آن به خبرنگار مهر گفت: زمانی که حبیب الله صادقی درگذشت، مسئولان حوزه هنری تصمیم گرفتند برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره او، نمایشگاهی به مناسبت چهلمین روز درگذشتش برگزار کنند که آثار آن با نگاهی به آثار حبیب الله صادقی خلق شده باشند اما زمان آن نمایشگاه به مراسم چهلم نرسید. در هر حال، یکسری از هنرمندان آثاری با موضوع حبیب الله صادقی خلق کردند که من هم یکی از آنها بودم و این پرتره را با حال و هوای کاری هنرمند ترسیم کردم. در واقع من با خودم فکر کردم چطور می‌توانم ادای دینی به عمویم کنم که بهترین قالب را ترسیم و پرتره‌ای از او یافتم که در کنارش نیز از المان‌ها و فضاهایی که او در آثارش استفاده می‌کرد، بهره گرفتم.

وی در پایان درباره فضا و ویژگی‌های آثار این نمایشگاه که بسیاری از آنها اتودهای قبل از اجرای آثار هنرمند هستند، عنوان کرد: من این آثاری را که شما می‌فرمایید، از اجرای اصلی تابلوهایش نیز قوی‌تر می‌دانم و دارای انرژی بیشتر نسبت به تابلوهای اصلی هستند. همچنین، این آثار را واجد ویژگی‌هایی چون رهایی، توان تکنیکی بالا، قدرت طراحی خوب، شناخت و تسلطش به هر متریال می‌دانم.

علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه «آوای بی پایان» می‌توانند از ۲۴ فروردین تا سوم اردیبهشت ۱۴۰۴، روزهای شنبه تا چهارشنبه، ساعت ۹ تا ۱۸ به نشانی حوزه هنری واقع در خیابان سمیه، نرسیده به خیابان حافظ مراجعه کنند.